Daar gaan we dan!

Ik heb er lang over getwijfeld of ik dit moest doen, maar waarom ook niet.. Baat het niet, schaadt het niet. Ik weet zeker dat wij als koppel namelijk niet de enigste zijn in deze moeilijke reis. Een reis die niet vanzelfsprekend is voor veel koppels. Een reis waarin je je ook eenzaam kan voelen, ondanks dat je het natuurlijk met je partner doormaakt. En dat is juist de reden waarom ik deze blog wil schrijven. Om jullie te laten zien en voelen dat je niet alleen bent. En wellicht helpt het ook om onze reis en de verliezen die wij gehad hebben, een plekje te geven 😉.

Onze reis begon op 13 augustus 2024. Gewoon al een jaar geleden..

Wij hadden altijd al een grote kinderwens, maar ik was hier al veel meer mee bezig dan mijn partner dat was. Ik had ondertussen namelijk al een hele tijd de zogenoemde 'rammelende eierstokken' en zag het leven met een gezin al helemaal voor me. We hadden echter geen haast, we zijn allebei 28 jaar oud en stonden op het punt over te huizen naar ons tweede koophuis. Op deze dag besloot mijn partner dat hij er ook klaar voor was. Na mijn avonddienst in het ziekenhuis kwam ik nietsvermoedend thuis, en had hij dit cadeautje voor mij ➼.

Hij was mij al de hele avond aan het appen dat ik snel naar huis moest komen en mij graag wilde zien. Ik begreep niet wat hier de reden voor was.. Daarnaast was het een doordeweekse avond en hij moest de dag erna ook vroeg er uit. Normaal ligt hij al lekker te slapen als ik thuis kom, en hier ging ik nu ook vanuit. Maar hij stond mij op te wachten bij thuiskomst en was helemaal 'hyped'. Achteraf begreep ik natuurlijk waarom..

Ik was helemaal in de wolken en belde de volgende dag meteen de huisarts om mijn spiraal er uit te laten halen. Dit kon meteen de dag erna. Nu kon het écht beginnen. Man man, wat vond ik dit ineens spannend..

Herkennen jullie het feit dat je vanaf dit moment eigenlijk al van de daken wilt afschreeuwen dat je deze stapt neemt? Tikkeltje moeilijk om je mond te houden, maar goed. Dat doe je natuurlijk op dit moment wel, want je wilt het ook wel als een verassing houden als 'het moment' dan daar is. 

En vanaf dat moment begon onze reis.. Niet wetend dat wij nu een jaar later een hele hoop hartzeer hebben gehad, verlies en teleurstellingen hebben meegemaakt. Ik neem je graag mee in ons verhaal. En ben vooral benieuwd naar jullie verhaal!